آیا بارداری می تواند باعث مشکلات دندانی شود؟
سؤالی که اغلب خانم‌ها مطرح می‌کنند این است که آیا حاملگی باعث بروز مشکلات دندانی می‌گردد؟ زمانی که شما می‌خواهید باردار شوید متخصص از شما می‌خواهد قبل از بارداری حتماً به دندانپزشک مراجعه کنید تا دندان‌های شما را با دقت مورد بررسی قرار دهد. در صورتی که کوچک‌ترین پوسیدگی در دندان وجود دارد، باید سریعاً برای ترمیم اقدام کنید چون در دوران حاملگی دندان‌ها به شدت آسیب‌پذیر خواهند شد.
زنان باردار در معرض طیف گسترده ای از بیماری های دهان و دندان قرار دارند که می تواند برای سلامت خود و آینده کودکشان مضر باشد. افسانه های بسیاری در مورد ایمنی مراقبت از دندان در دوران بارداری وجود دارد. در نتیجه، زنان باردار نسبت به زمانی که باردار نیستند، مراقبت های دندانی کمتری دریافت می کنند. در بررسی خود، ما سعی کردیم بر اهمیت و ایمنی مراقبت های معمول دندانپزشکی برای زنان باردار تأکید کنیم.
کلمات کلیدی: بارداری، مراقبت از دهان، بهداشت دهان و دندان
مقدمه
برای حفظ سلامت دهان و دندان برای یک عمر، مراقبت موثر و کافی ضروری است. در زنان، مراقبت از دندان در دوران بارداری، شیردهی و یائسگی اهمیت بیشتری دارد. بارداری یک حالت بیماری نیست، بلکه نشانه سالم بودن است. انتظار نمی رود که یک فرد سالم بدون دلیل دندان های خود را از دست بدهد. همین قوانین برای زنان باردار نیز صادق است. اگر برخی اقدامات احتیاطی ساده را انجام دهند، هیچ گونه از دست دادن دندان یا سایر مشکلات دندانی نخواهند داشت. با این وجود، مادران در دوران بارداری با پوسیدگی دندان و مشکلات لثه مواجه هستند. به دلیل سلامت بد دهان در بارداری، زنان باردار ممکن است زایمان زودرس، نوزاد کم وزن، پره اکلامپسی، زخم بافت لثه، گرانولوم بارداری، التهاب لثه، تومورهای بارداری (epulis gravidarum)، لق شدن دندان ها، خشکی دهان و فرسایش دندان را تجربه کنند.1 ، 2 ، 3 ، 4 ، 5 ، 6 ).
تغییراتی که در لثه دیده می شود
زنان باردار در طول بارداری دچار تغییرات تعادل هورمونی می شوند. بسیاری از بافت ها دستخوش تغییرات خاصی می شوند زیرا جفت در دوران بارداری سطوح بالاتری از استروژن و پروژسترون تولید می کند. در این دوره حساسیت بیش از حد به تحریکات در لثه ایجاد می شود. در بارداری، ژنژیویت یا epulis gravidarum که معمولا به عنوان تومورهای بارداری شناخته می شود، اغلب دیده می شود. ژنژیویت بارداری معمولا از ماه دوم بارداری شروع می شود و در ماه هشتم به بالاترین حد خود می رسد و پس از تولد خود به خود بهبود می یابد. آنها از گرانولوم پیوژنیک منشاء می گیرند و پس از 1-2 ماه از بین می روند. در صورتی که خود به خود ناپدید نشوند، برداشتن آنها با جراحی توصیه می شود. برداشتن جراحی را می توان با روش های معمولی یا لیزر انجام داد. درمان با لیزر ممکن است نتایج راحت تری به بیمار بدهد زیرا گرانولوم های پیوژنیک تمایل به خونریزی دارند.
سیلک و همکاران ( 5 ) گزارش کردند که التهاب لثه در 40 درصد از حاملگی ها مشاهده شد ( 3 ، 4 ، 5 ، 6 ، 7 ). با این حال، استدلال می شود که لثه سالم تحت تأثیر بارداری قرار نمی گیرد، که تنها واکنشی است که توسط افزایش پلاک و التهاب لثه ایجاد می شود ( 8 ).). پاپیلای لثه ممکن است قرمز رنگ مانند توت فرنگی متورم به نظر برسد. شقاق می تواند در لبه های لثه و روی پاپیلا ایجاد شود. خونریزی و حتی درد نیز قابل گزارش است. در لثه هایی که دارای ویژگی هایپرپلاستیک هستند، لثه مات، صورتی روشن و سطح آن ناصاف و خشک است. گاهی اوقات همه لثه ها ممکن است به رنگ قرمز تیره باشند. هنگامی که رشد لثه در یک ناحیه موضعی شود، ممکن است تومورهای بارداری دیده شوند. به طور کلی، دلیل اصلی یک عامل تحریک کننده است. این تغییرات لثه ای به نام های: ژنژیویت سیمپلکس، ژنژیویت اولسروزا، ژنژیویت هیپرتروفیکانس و تومور حاملگی نامیده می شوند. ثابت شده است که علت این تغییرات افزایش سطح پروژسترون در جریان خون است که باعث افزایش نفوذپذیری عروق می شود. یکی دیگر از دلایل این پدیده پایین بودن سطح ویتامین C است ( 9). تصور می شود که دادن ویتامین C، Ca، P و Fl مفید است ( 10 ، 11 ). مادرانی که از دست دادن دلبستگی دارند، در مقایسه با مادرانی که پریودنتیوم سالم دارند، در معرض خطر بیشتری برای تولد نوزادان کم وزن (کوچک برای سن بارداری) هستند ( 12 ، 13 ، 14 ، 15 ، 16 ). بیماری های پریودنتال با بسیاری از بیماری های سیستمیک از جمله عوارض بارداری مرتبط است.
تغییراتی که در دندان ها ایجاد می شود
به طور کلی مشخص است که پوسیدگی دندان در دوران بارداری افزایش می یابد. دندان ها دردناک هستند و ریزش دندان دیده می شود. هیچ مبنای علمی برای این باور وجود ندارد که نیاز جنین به کلسیم مورد نیاز برای رشد داخل رحمی از دندان های مادر تامین می شود و هر بارداری دچار از دست دادن دندان می شود. این پدیده را دندانپزشکان می توانند اینگونه توضیح دهند: تهوع و استفراغ در 70 درصد بارداری ها دیده می شود. استفراغ می تواند بر بهداشت دهان تاثیر منفی بگذارد یا ممکن است باعث فرسایش لایه مینای دندان شود. در دوران بارداری، کاهش غلظت کلسیم رخ می دهد. با این حال، در مقدار کلسیم یونیزه شده، تفاوتی در مقایسه با سطوح قبل از بارداری وجود ندارد، اگرچه گردش استخوان در دوران بارداری دو برابر می شود. افزایش عادات بهداشتی دهان در دوران بارداری به پیشگیری از این مشکل کمک می کند.
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6883753/
- ۰۱/۰۹/۱۴